Semana Santa

Na lang wachten stond vorige week eindelijk de paasvakantie voor de deur, met daarbij de vakantie naar Málaga, waar ik eigenlijk al het hele jaar naar uitkijk. Niet zo zeer omdat ik dat een geweldige regio vind of iets dergelijks, maar omdat het voor mij de laatste 'checkpoint' is in deze reis voordat ik terugkeer naar mijn eerste huis, Nederland. Het is het begin van de laatste twee maand, het begin van het afsluiten van dingen (voetbalcompetitie bijvoorbeeld) en het zou ook het begin moeten zijn van het hele mooie weer. Al viel dat laatste best tegen.

Goed, voordat ik begin met het uitleggen van alle belevenissen en de dingen die ik heb meegemaakt lijkt het mee eerste handig om wat achtergrondinformatie te geven. Spanje is een erg katholiek land en heeft nooit echt goed de Verlichting doorgemaakt, wat betekent dat er nog erg veel oude rituelen en tradities actief worden uitgevoerd. Daarnaast, hoe verder je naar het zuiden reist hoe erger het wordt en nu wil het dat Málaga zo ongeveer op het zuidelijkste punt van Spanje ligt.

Waar bij ons Pasen uit twee dagen bestaat wordt het hier de hele week gevierd en in de zuidelijke regio´s en grotere steden worden er dan ook de hele week zogenaamde processies opgevoerd. Deze processies zijn lange optochten ten voet waarbij gemaskerde mensen en fanfare bands mensen (vooral mannen) begeleiden die gedurende de hele processie een soort altaar met daarop Jezus, Maria of een ander dergelijk persoon voordragen. Deze altaren wegen tot wel tien ton (10.000 kg!) en worden door 250 tot 400 personen op hun schouders gedragen, officieel 30 kg per persoon. Naarmate de week vordert worden de processie groter en frequenter en elke dag wordt er een ander tafereel uitgebeeld, zoals het Laatste Avondmaal of de Kruisiging.

Dan mijn ervaringen; de week voorafgaand aan la Semana Santa (de Helige Week) was het flink heet in het hele land en klom de thermometer hier tot aan 33 graden. Wat merkbaar was aan mijn tere huid, want ik was al snel verbrand, ondanks dat ik niet speciaal gezond had. Omdat Málaga nog zo´n 500 km zuidelijker ligt heb ik dus ook gauw een flinke fles zonnebrandcrème gekocht.

Waar echter geen crème voor bestaat is de voetbalgekheid in dit land en wat niet erg helpt zijn 4 clásicos (Real Madrid - FC Barcelona) in één maand tijd. Zaterdag ´s avonds voor vertrek naar Málaga werd de eerste gespeeld en gelukkig werd het 1-1 zodat ik nuchter naar bed kon en deze keer een beter vertrek had dan tijdens de reis naar Murcia begin dit jaar.

Málaga ligt op een goede zes uur rijden van Madrid en we kwamen rond het middaguur aan waar het zonnetje redelijk scheen. Helaas ging het daarna hard achteruit met het weer, want wat een mooie strandvakantie zou moeten worden viel redelijk in het water. Nu heeft het niet veel geregeld, maar het was de hele week bewolkt en korte broeken-weer was het ook niet en natuurlijk had ik voor de hele week welgeteld één vest en twee broeken mee.

Desondanks heb ik me wel goed vermaakt met alle processies en etentjes met kennissen van de familie. De familie komt namelijk al zo´n 25 jaar elke Semana Santa in Málaga en kennen dus wat mensen hier, waarvan de meest noemenwaardige Sylvia is, een Rotterdamse die nu al bijna haar hele leven in Málaga woont.

In de loop van de week zijn we enkele keren naar de stad Málaga geweest om processies te kijken, waarbij die van vrijdag de grootste was. Deze duurde van 8 uur ´s avonds tot half 5 ´s nachts en o.a. Antonio Banderas liep hierin mee. Daarnaast werd op woensdag de bekerfinale tussen Real Madrid en Barça gespeeld waarbij de gemoederen hoog opliepen. Ter illustratie: de zangeres Shakira heeft verkering met een Barcelona-speler en deze muziek is nu taboe in huis en de auto. Madrid won deze finale overigens met 1-0 en hierdoor was het groot feest in de stad, waar ik helaas niet bij kon zijn. Dat had ik namelijk best nog wel graag willen meemaken.

Uiteindelijk kwamen de familie zondag na een reis van 9 uur (files) weer thuis, terwijl ik ondertussen in Madrid werd afgezet om samen met Wouter en Mendy, die op stedentrip waren, echt Spaans te dineren. Na een korte twee uur samen moest ik echter weer weg om keihard de bus te missen, maar ik ben wel veilig thuis gekomen.

¡Hasta pronto!