¡Papá y Mamá!

Afgelopen zaterdag kwamen papa en mama eindelijk op bezoek om een kijkje te nemen in mijn leven hier. Ze zijn vandaag, dinsdag, om 2 uur weer op het vliegtuig gestapt, maar we hebben in deze 2 volle + 2 halve dagen niet alleen een heleboel van Madrid gezien, maar ook veel genoten van de gastvrijheid van de Spanjaarden en typische Spaanse dingen die je alleen buiten de stad vind.

De verassing voor mijn ouders kwam eigenlijk al gelijk toen ik ze samen met mijn gastouders op het vliegveld ophaalde. Het plan was namelijk om op eigen gelegenheid naar mijn huis te gaan, maar mijn gastouders boden aan om hen zelf op te halen.

We hebben kort kennisgemaakt in een typisch cafeetje om daarna alweer de eerste attractie te bezoeken: een kathedraal in Mejorada del Campo (een dorp vlak naast mijn Velilla) die is, en nog steeds wordt, gebouwd door slechts één man. Die is inmiddels over de 80 en wordt dan ook stiekem wat geholpen door enkele anderen, maar alsnog een geweldige prestatie. Ik had helaas zelf geen camera bij mij, maar via google valt het wel te vinden.

Vervolgens was het tijd om mijn huis en haard te verkennen. Na een kleine rondleiding in het huis zelf zijn we paella gaan eten in een restaurantje in het dorp en hebben we daarna nog het dorp zelf gezien. De koek was daarmee echter nog niet op, want we hebben ´s avonds het Europa Park in Torrejón de Ardoz bezocht. Dat was een oud stuk grond met allemaal gruis en rommel dat ze hebben verbouwd tot een prachtig park, gevuld met kopies van allerlei Europese monumenten, zoals de Eiffeltoren en de Tower Bridge.

Nadat de avond was ingevallen werden we ook nog naar ons hotel in hartje Madrid gebracht, via een kleine omweg om verschillende dingen al in de auto te zien die we in het weekend nog van dichtbij zouden zien. Nadat we veilig op plaats van bestemming waren gekomen hebben we voor het slapen gaan nog wat gedronken en wat kleins gegeten in de Drunken Duck, die al gauw verbasterd werd naar de Donald Duck.

Zondagmorgen stond ik vroeg op om de dag goed te beginnen en iets minder vlot volgden pa en ma ook. Dat gaf mij echter wel tijd om de route uit te stippelen en na een matig ontbijt in de Pans begonnen we aan dag 1 in Madrid. Natuurlijk zal ik niet alles in detail beschrijven, maar de dingen die we nog voor de lunch hadden gezien waren o.a. de Plaza de España met het standbeeld voor Don Quichot, zijn hulpje Sancho Panza en schrijver Miguel de Cervantes, de Tempels van Debod, het Koninklijk Paleis, de kathedraal van Almudena, de markt van San Miguel, Plaza Mayor en Puerta de Sol met de lokaal beroemde beer en de madroño.

´s Middags hebben we ons vol gegeten in een All U Can Eat-restaurant en natuurlijk genoten van een dikverdiende siesta. ´s Middags gingen we naar het stadion van Real Madrid: el Estadio Santiago Bernabéu, maar helaas bleek de tour al gesloten te zijn. Geluk bij een ongeluk: er was een feestje voor de deuren van het stadion waar ook de Flamenco gedanst werd. Moeder en ik hebben er deze keer van afgezien, maar het begon natuurlijk wel een beetje te kriebelen.

Desondanks was er nog genoeg te zien en opgetogen trokken we naar de Plaza de Colón, oftewel het plein van Columbus, beroemd omdat het standbeeld niet helemaal de juiste richting naar de Nieuwe Wereld aanwijst en omdat de grootste Spaanse vlag ter wereld er hangt. De plaza die volgde was die van Cibeles, alwaar de supportes van Real Madrid hun kampioenen huldigen, maar waar ook het Paleis van Cibeles te bewonderen is, een geweldig groot gebouw.

In een stad als Madrid is er in de straten weinig groen te vinden en daarom is er ook lang geleden voor de koninklijke familie het Retiro Park aan gelegd. Via de Puerta de Alcalá gingen wij dit park binnen, en duurde het een hele poos voordat er weer buiten stonden, recht voor het Atocha station, waar op 11 maart 2004 nog 191 mensen omkwamen en 2050 verwondingen opliepen door een bomaanslag. Hier liepen we eigenlijk voor de enige keer tegen een probleem aan, want de, verder uitstekende, gids was het Noorden kwijt, maar uiteindelijk kwamen we goed terecht en hebben we ´s avonds laat weer wat genuttigd in de Donald Duck.

Op maandagmorgen werd het ontbijt genuttigd in het All U Can Eat-restaurant van de dag ervoor en werd besloten om ons op te splitsen. Papa en ik gingen het Real Madrid stadion bezoeken, en mama ging naar de kapper (met een briefje in het Spaans voor de kapper) en wat extra´s halen voor mijn gastfamilie, omdat die ons nogmaals uitgenodigd hadden om wat te eten en te bezoeken met hen.

Zo gezegd, zo gedaan en pa en ik hebben uiteindelijk een goed anderhalf uur genoten van het 85.000 plaatsen tellend Estadio Santiago Bernabéu, waar we heel veel hebben gedaan: we mochten plaats nemen in de du-outs langs het veld, de kleedkamers in en hebben alle trofeeën gezien die Real Madrid de succesvolste club van de 20e eeuw maken, waaronder 31 landskampioenschappen, 9 Champions Leagues en de Gouden Ballen die Madrilenen in de loop van de jaren hebben gewonnen.

´s Middags na het eten (mama was er inmiddels weer bij) en de siesta zijn we naar de Plaza de Toros vertrokken. We konden niet naar binnen, maar het is ook niet veel meer dan zand en stenen bankjes. Pa had achteraf op zondagmiddag best een gevecht willen zien (het seizoen is inmiddels weer begonnen), maar mama was toch blij dat we dat niet hadden gedaan. Na het zien van enkele standbeelden zijn we nog een cafeetje ingeweest waar de hoofden van de meer dan 500 kilo wegende stieren werden ten toon gesteld.

Even later kwam mijn gastvader ons weer oppikken en zijn we met gastmoeder erbij naar Alcalá de Henares geweest, waar de stadsmuren al 600 jaar staan en waarvan het oude stadsdeel unieke straten met winkeltjes heeft waar vroegen veel Joden woonden en werkten. Ook hebben we daar het huis gezien waar Miguel de Cervantes (van Don Quichot) is geboren en getogen en de eeuwenoude universiteit bezocht. Eenmaal thuis hebben we nog samen gedineerd op een typisch Spaanse manier, met tortillas de patatas, chorizo en cava. Die avond hebben we, nadat we waren teruggebracht, de Drunken Donald overgeslagen en zijn we gelijk naar bed gegaan.

Dinsdagmorgen was het alweer de tijd om in te pakken en naar huis te gaan, maar hebben we ´s ochtends heerlijk ontbeten in de Drunken Duck en genoten van het zonnetje in het hart van de stad; Puerta del Sol. Om half twee kwam gastvader voorrijden die ons naar het vliegveld bracht waar we afscheid hebben genomen van elkaar.

Zo zit het eerste halfjaar van de reis erop en begint het einde toch te naderen. Over minder dan drie weken ga ik naar Málaga en in mei nog een weekend naar Valencia met school. Zo schieten de weken snel op racet de tijd. Papa en mama hebben ook al een boekje van de autotheorie meegenomen om te alvast te leren en langzaamaan kruipt het einde dichterbij. Drie maanden klinken natuurlijk best wat, maar wat dacht je van 13 á 14 weken? Ironisch is dan wel dat ik nog steeds geen bericht heb welke dag ik echt naar huis ga.

Maar tot dan heb ik natuurlijk nog wel een poosje en ga ik zeker nog genieten van het mooie weer en het goede eten. Doe nog maar rustig aan met welkom terug-spandoeken ;)

¡Hasta pronto!